Eerst gingen we wel, toen toch maar niet maar toen de bouwvak – waar mr. J aan vast zit – dichterbij kwam toch maar wel.
We wilden eigenlijk wel in nederland blijven en vinden Limburg een erg mooie provincie, dus Limburg moest het worden.
Het prachtige huisje wat we gehuurd hadden was van Roompot Vakanties en bevond zich in Eksel, Belgie.
Een kleinschalig park – niet in Limburg, maar er vlak bij – en van alle gemakken voorzien. We hadden een digitale sleutel en konden dus zo naar het huisje rijden. Het huisje had een slaapkamer beneden en was voorzien van een goede airco want het was behoorlijk warm. Er was een restaurant en een klein winkeltje op het park dus dat was luxe genoeg voor ons.
Nadat we ons hadden geinstalleerd en wat hadden gegeten besloot ik om me even te douchen. En dat had ik beter niet kunnen doen.
Het douchen op zich was heerlijk maar toen ik uit de douchebak wou stappen op de natte gietvloer gleed ik weg en klapte ik met mijn rug op de douchebak. Ik verging van de pijn en kon niet overeind komen. Mr. J die op het lawaai was afgekomen kon me ook niet helpen dus hij besloot om naar de receptie te lopen. Ondertussen probeerde ik toch om overeind te komen maar verder dan zitten kwam ik niet.
Om een lang verhaal kort te maken, een half uur later lag ik in de ambulance en met alle toeters en bellen aan reden ze me naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis.
Er werden foto,s gemaakt en er bleek niks gebroken te zijn maar wel zwaar gekneusd. Met zware pijnstillers mocht ik met Mr. J weer naar het huisje waar we om 1.30 uur weer aankwamen. Enerverende dag dus!
Mr. J vroeg of ik terug naar huis wilde, maar waarom zouden we dat doen? Thuis had ik ook pijn en ons vakantiehuis had een slaapkamer beneden en was bovendien helemaal voorzien van airco. We besloten dus om te blijven.
Dinsdag deden we rustig aan want ik had nog wel veel pijn. Joost haalde nieuwe pijnstillers bij de apotheek en deed wat boodschappen. Ik had mijn laptop mee en dus konden we heerlijk Flikken Rotterdam kijken met de airco zachtjes aan.
Toen ik woensdagmorgen wakker werd besloot ik om te kijken of ik in de auto kon komen want ik wilde toch wel wat leuke dingen zien en doen. Eerst op ons gemak koffie en ontbijt. We besloten om naar Hasselt te gaan. Helaas viel dit tegen. Omdat er een groot festival in de stad was konden we geen parkeerplaats vinden en zijn we binnendoor weer terug naar Eksel gereden. Maar toch even weg geweest.
Maastricht was natuurlijk een must. Dit is zo’n prachtige stad.
We hebben hier heerlijk rondgelopen en natuurlijk even op een terras aan het water gezeten.
Na deze dag was ik toch wel erg moe en had ik veel pijn in mijn rug. Maar weer even rustig aan dus. Gelukkig had ik mijn laptop mee en hebben we de serie Flikken Rotterdam gekeken.
We hebben toch nog een poging gewaagd om naar Hasselt te gaan want het moest best wel een mooie stad wezen. En dat was het inderdaad.
Even lekker gelunchd en ik scoorde nog een leuke jurk bij een winkeltje wat Norah heette. Kwam ik er thuis achter dat we die ook gewoon in nederland hebben ;-)).
En toen was het toch ineens weer maandag en moesten we weer naar huis. Ondanks mijn valpartij hebben we het toch heel leuk gehad.
Doety is eigenaar van Spoord.nl, dapper achter haar laptop met koffie en een sigaret. Soms impulsief in het echte leven. Een creatieve georganiseerde chaoot met een man, 2 jongens – die altijd om haar moeten lachen – een bullmastiff, 3 katten en een e-bike.
Doety is CEO en allround manager bij de Spoor Company en werkt daarnaast als vrijwilliger.
